فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی بر اساس داستان غلامحسین ساعدی، از آثار جریان‌ساز موج نوی سینمای ایران بود. فیلمی تلخ، واقع‌گرا و جنجالی که تحسین روشنفکران، مردم و حتی امام خمینی را برانگیخت و نقطه عطفی در نگاه جامعه و مسئولان به سینما ایجاد کرد.
شهلا ریاحی، نخستین زن کارگردان تاریخ سینمای ایران، در سال ۱۳۳۵ با ساخت فیلم مرجان نام خود را ثبت کرد. او با نگاهی زنانه و متفاوت وارد عرصه‌ای شد که تا آن زمان در انحصار مردان بود، اما به دلیل مشکلات گیشه، تنها یک فیلم ساخت.
گرداب (۱۳۳۲)، نخستین فیلم رنگی سینمای ایران به کارگردانی حسن خردمند بود که با دوربین اوریکون ۱۶ میلی‌متری فیلمبرداری شد. این فیلم به دلیل نبود لابراتوار رنگی در ایران، در آمریکا ظاهر شد. با بازی ناصر ملک‌مطیعی، فروش فوق‌العاده‌ای داشت و آغازگر ساخت فیلم‌های رنگی در ایران شد.
«آبی و رابی» نخستین فیلم سینمایی ایران است که در سال ۱۳۰۹ توسط اوانس اوگانیانس ساخته شد. این فیلم سیاه و سفید و صامت، با فیلمبرداری خان‌بابا خان معتضدی و تیتراژ طراحی‌شده توسط فردریک تالبرگ، نقطه آغاز سینمای ایران محسوب می‌شود. داستان آن ماجراهای طنزآمیز دو شخصیت به نام‌های آبی و رابی را روایت می‌کند.
فیلم «شب قوزی» به کارگردانی فرخ غفاری، نخستین اقتباس سینمایی از هزار و یک شب است که در سال ۱۳۴۳ ساخته شد. این فیلم که یکی از بهترین اقتباس‌های ادبی سینمای ایران محسوب می‌شود، با استفاده از عناصر داستانی هزار و یک شب، نقدی بر جامعه معاصر ارائه می‌دهد. «شب قوزی» با وجود عدم موفقیت در گیشه، در جشنواره‌های بین‌المللی مانند کن، کارلوی‌واری و بروکسل مورد تحسین قرار گرفت و به عنوان اثری پیشرو در برابر جریان فیلمفارسی شناخته شد.
سحر محمودی، کارگردان فیلم کوتاه «من یک زن هستم»، در برنامه نیو ویو از دغدغه‌هایش درباره موضوع نوزادان رها شده و پشت پرده این ماجراها می‌گوید. این فیلم که با بازی شیرین اسماعیلی و فیلمبرداری علی رنجبر ساخته شده، در جشنواره‌های بین‌المللی شرکت کرده و جوایز متعددی از جمله سه جایزه بهترین کارگردانی و دو جایزه بهترین فیلم کوتاه را کسب کرده است.